~~แบกรับ~~

 

 แด่เพื่อนที่แสนดี …….ส้มโอ

โรส ศิรินทิพย์ หาญประดิษฐ์
เนื้อเพลง: ก้อนหินก้อนนั้น
อัลบั้ม: Time Machine

เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้

บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้

หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง

ช่วงนี้ชอบเพลงนี้อย่างหนักหน่วง เนื้อเพลงให้ความหมายดีคะ ไม่ได้ทำลิงค์ไว้ให้นะคะ เพราะว่าเพลงนี้ค่อนข้างจะนานแล้ว คิดว่าทุกคนคงจะรู้จักกันดี ชอบในส่วนของเนื้อเพลง การที่เราแบกรับอะไรไว้มากๆ จนสมอง ร่างกายมันไม่ไหว แล้วต้องระเบิดมันออกมา คิดดูซิว่าจะน่ากลัวขนาดไหน จะยกตัวอย่างให้เห็นแบบชัดแจ้งเลยนะ 

เพื่อนของนู๋บาล์มเองคะ ชื่อส้มโอ เป็นผู้หญิงน่ารัก ตัวขาวๆ ออกแนวจีนๆ เรียนมาด้วยกัน 3 ปี (ตอนเรียน ปวช.) ส้มโอน่ารักมีแต่คนมาจีบ ส่วนบาล์มนะเหรอ เห้อๆๆๆ อย่าให้พูดถึงไม่มีซ้ากกะคน ก็แกดันไปเลือกเรียนวิชากระบี่กระบอง จะมีใครมาจีบแกฟ่ะ  หนึ่งในที่มาจีบมีพี่คิด นี้หละที่เข้าตา พี่คิดแบบว่า อืม..ผิวเข้ม ตาโต ดูทีแรกอาจจะเฉยๆ ต้องดูนานๆ ถึงจะค่อยเข้าที ตอนแรกเพื่อนๆในกลุ่ม ไม่เห็นด้วย แต่อ่ะนะ คนเค้ารักกันจะรั้งได้ไง

สองคนนี้ก็คบกันมาได้เกือบๆ  2 ปีครึ่ง ไปรับไปส่ง จนสุดท้ายก็อยู่บ้านเช่าด้วยกัน (มันเป็นธรรมดาของวัยรุ่นสมัยนี้ไปแล้วมั้ง) แต่ตอนนั้นเพื่อนก็รับไม่ค่อยได้ มีว่าบ้าง แต่ส้มโอ บ่ยั้นค่า ด่าได้ด่าไป จนชิน อยู่มาวันนึงเพื่อนอีกคนเห็นพี่คิดขับรถไปส่งผู้หญิง น่าตาดี น่ารัก แต่ไม่ใช่ส้มโอ ถ้าแค่ครั้งเดียวยังพอทน แต่นี้หลายหนแล้วคะ  พวกเราก็เป็นห่วง โทรหากัน “เฮ้ย!!! พวกแกเอาไงดี จะบอกส้มโอดีม่ะ “ จนได้ข้อสรุปให้เพื่อนที่กล้าหาญที่สุดบอก จะเป็นใครไปได้ นอกจากอิชั้น รับบทหน้าด้านไปบอก “ส้มโอๆ อืม…จะบอกว่างัยดี พวกเราอ่ะ เห็นพี่คิดไปรับไปส่งผู้หญิงด้วย บลาๆๆๆ”

แล้วก็ไม่ต้องเดากันเลยคะ ส้มโอไม่เชื่อ ส่ายหัวดิกๆ พูดประมาณว่าไม่เชื่อเด็ดๆ (มาจากคำว่าเด็ดขาด) ไหนๆก็บอกไปแล้วไม่เชื่อก็ไปดูเอาเองแล้วกัน บอกสถานที่ที่เห็น เวลา ผ่านมาอีก 3 เดือนใกล้จบแล้ว ต้องทำโปรเจ็คจบด้วย ครือว่าเรียนคอมพิวเตอร์ต้องมีเขียนโปรเจ็คส่ง ช่วงนั้นใครเป็นใคร ใครมั่วอ่ะไร พวกเราเด็กใกล้จบไม่สนแล้วคะปั่นงานอย่างเดียว  นอนดึกดื่น ตาเป็นน้องหมีแพนด้า แต่คนที่หน้าตาดูแย่ที่สุดในกลุ่มก็คือ ส้มโอ จนพวกเราอดสงสัยไม่ได้ต้องถามแล้ว จนได้ความว่า ส้มโอเลิกกะพี่คิดแล้ว อ้าว? พวกเราก็งงกัน ส้มโอร้องไห้เยอะมากๆ ร้องแล้วก็ร้องอีก จนบาล์มต้องให้สติเพื่อน ประมาณว่า แกต้องเลือกการเรียน คนน่ารักอย่างแก เดี๋ยวก็มีได้อีก แต่ไม่เป็นผล ร้องจนตาจะแตก ตาแด๊ง แดง พวกเราก็เอ๊ะเลิกกันแต่ทำไมมันเสียใจหนักหนาว่ะ สอบถามรูมเมท ได้ความว่าพี่คิดไปทำผู้หญิงคนนั้นท้อง ส้มโอรู้เข้า พี่คิดก็ต้องเลือกเด็กเลยเลิกกัน อนาถจิต จริงๆ ส้มโอคิดฆ่าตัวตาย ไม่นึกถึงพ่อกะแม่ พวกเราต้องให้ความช่วยเหลือ โดยการเทศนาธรรม ให้มันฟัง

จนเดือนสุดท้ายที่จะต้องจบ ส้มโอพอจะทำใจได้ ส่งโปรเจ็คครบทุกคน ในสี่คนเด็กเรียนดี นู๋บาล์มได้เป็นอันดับสองละคะ จะดีใจก็ใช่ที่ เพราะเพื่อนยังเสียใจอยู่ วันสุดท้ายก็มาถึง วันที่ได้รับใบประกาศจาก ท่านอภิสิทธิ เวชชาชีวะ รู้สึกเป็นเกียรติม๊ากๆ ที่ท่านผู้ว่ากทม.  มาประธานให้กับมือ หุๆๆ แล้วต่างคนก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อที่อื่น ส้มโอก็เลือกเรียนที่ ABAC ส่วนนู๋ก็มหาวิทยาลัยรัฐ ณ ปัจจุบันนี้

พยายามโทรหาส้มโอ ไปหาที่ห้อง ชวนไปเที่ยว แต่ส้มโอก็ทำเฉยๆ เหมือนเราไม่เคยรู้จักกัน ไม่ได้เป็นเพื่อนกันมาก่อน ทนไม่ได้แล้วชั้นทำไรผิด สอบถามจากเพื่อนในกลุ่มอีกคน ได้ยินแล้วก็ sad มาจนถึงทุกวันนี้ ช้านผิดไรเนี่ย ใครช่วยบอกหน่อยยยยยยย……………………….

“ส้มโอบอกว่าแกนะ ทำให้มันเลิกกะพี่คิด เพื่อนไม่จริงใจ แก้ปัญหาให้เพื่อนแบบผิดๆ  ไม่มีใครสนใจมัน” เห้อ… อนิจจา วัตถะสังคารา………..เอวังด้วยประการละชะนี้

“จะบอกอะไรให้นะส้มโอ เป็นที่ตัวแกเองแล้วละ แกแบกรับมันไว้เองทำไมแกไม่ปล่อยวางบ้าง ถ้าแกท่องเน็ต ขอให้รู้นะ ชั้นรักแกเสมอว่ะเพื่อน“